też z magii teatru lalkowego i eksperymentalnego, z której to tradycji reżyser sam wyszedł. Zanim został filmowcem, studiował lalkarstwo i pracował jako scenograf, m.in. w sławnym praskim teatrze &lt;name type="place"&gt;Laterna Magica&lt;/&gt;, zadziwiającym widzów genialnym łączeniem żywego aktora z projekcją filmową. Filmy aktorsko-animowane stały się zresztą specjalnością reżysera, poczynając od debiutanckiej &lt;name type="tit"&gt;"Ostatniej sztuczki pana Schwarcewalldea i pana Edgara&lt;/&gt;", a na najnowszym pełnometrażowym filmie &lt;name type="tit"&gt;"Otesánek"&lt;/&gt; kończąc. Ten ostatni to wolna adaptacja starej czeskiej baśni o innej ożywionej lalce, która przeradza się w monstrum.<br>Alchemiczna przemiana materii to najczęstszy motyw twórczości ˇ&lt;name type="person"&gt;Vankmajera&lt;/&gt;. Dzięki filmowi animowanemu artysta może realizować to, o czym jego poprzednicy