strefa lodowca jest przymarznięta do podłoża. Materiał pobierany z dna jest przesuwany wzdłuż płaszczyzn ślizgu na powierzchnię. W jego obręb mogą być włączone nieskonsolidowane i przetransportowane dalej osady podłoża (fot. 34). Różnice w naprężeniach działających na dnie awansującego lodowca umożliwiają ponadto powstanie ścięć w podścielających skałach (najczęściej nieskonsolidowanych). Są one deformowane i przemieszczane, co nazywa się glacitektonizmem. Elementem tych procesów jest erozja przez zdzieranie i odkłuwanie oraz fałdowanie materiału przez awansujący lodowiec. Badanie zjawisk glacitektonicznych wiąże się zazwyczaj z badaniem form akumulacyjnych. Problematyka ta ma bogatą literaturę (np. Brodzikowski, 1987; Croot, 1988; Aber i in., 1989). Glacitektonizm wiąże się głównie z