podziału tej książki na trzy części. Moi pisarze - to tęsknota i miłość, i na przekór im własny, ascetyczny program: polska klaustrofobia, "piętno czasów ciężkich, jałowych", "niski pułap chmurnego nieba". Salony i knajpy to nieudana próba realizacji programu. Opowiadania - spięcie między rzeczywistością a marzeniami o własnej literaturze. Nie jest to całkiem dialektyczna triada; teza, antyteza i synteza splatają się tu ze sobą w samobójczym uścisku. "Jak pisać, żeby słowo przylegało do rzeczy i zjawisk... - pyta Nowakowski Co czynić, skoro wirujące na nieboskłonie fantazji bóżnice i cerkiewki, ludzie i zwierzęta, ptaki i kwiaty schną i rozsypują się niby dekoracje z papieru, a ziemia