milionów ludzi nie był zrekompensowany konkretnym wysiłkiem przemysłu, by tę lukę wypełnić maszynami i sprzętem. Trudno, wrócić trzeba nawet do okresu planu sześcioletniego, kiedy to ukuto na doraźne potrzeby obowiązującą przez wiele lat później teorię o nienadążaniu rolnictwa za przemysłem. Była głoszona powszechnie i dość krzykliwie. Nie piszę o tym dlatego, by wypominać okres błędów i szukać osobistej satysfakcji autora, który w latach pięćdziesiątych dość głośno na ten temat pisał. Urazy społeczne i skutki techniczne tamtego okresu są odczuwalne do dziś. <br>Nie trzeba daleko szukać, wystarczy zajrzeć do Biura Zbytu Zjednoczenia Hutnictwa, gdzie na biurku każdego z dyrektorów znajduje się ściśle wypunktowana