Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
powiedzieć tak: w Operetce najbardziej rzuca się w oczy relacja Książę-Hufnagiel, panowie-lokaje. Jest ona jednak, jeśli wolno powiedzieć, dramatycznie bezpłodna. Nie posuwa wydarzeń i wygasa w pustce i rozpaczy... wtedy, kiedy pod przewodem Fiora wszyscy składają do trumny swe minione stroje. Jeśli Operetka nie kończy się pogrzebem, to dlatego, że w ślepy, nierozwiązalny konflikt wdziera się - swawolnie, lecz systematycznie - inna relacja. Jest to relacja Szarma i Firuleta z jednej, Albertynki i Złodziejaszków z drugiej strony. Te właśnie postacie umożliwiają rozwój akcji. W zesztywniałym świecie Himalajów bowiem nie stałoby się nic, gdyby dwaj birbanci nie spuścili ze smyczy Złodziejaszków. Nigdy by
powiedzieć tak: w Operetce najbardziej rzuca się w oczy relacja Książę-Hufnagiel, panowie-lokaje. Jest ona jednak, jeśli wolno powiedzieć, dramatycznie bezpłodna. Nie posuwa wydarzeń i wygasa w pustce i rozpaczy... wtedy, kiedy pod przewodem Fiora wszyscy składają do trumny swe minione stroje. Jeśli Operetka nie kończy się pogrzebem, to dlatego, że w ślepy, nierozwiązalny konflikt wdziera się - swawolnie, lecz systematycznie - inna relacja. Jest to relacja Szarma i Firuleta z jednej, Albertynki i Złodziejaszków z drugiej strony. Te właśnie postacie umożliwiają rozwój akcji. W zesztywniałym świecie Himalajów bowiem nie stałoby się nic, gdyby dwaj birbanci nie spuścili ze smyczy Złodziejaszków. Nigdy by
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego