etapie kształtowania się Młodej Polski, zdano sobie bowiem sprawę, że nie wystarcza przeciwstawienie sztuki, która ma sprostać wymaganiom oryginalności i być szczerą ekspresją twórców, a literaturą popularną w sensie tradycyjnym, łatwą, adresowaną do ludu. Ciekawie sformułował ten problem Kotarbiński w przywoływanym artykule: <br>((..)))<br>&lt;page nr=145&gt; Rozważania Kotarbińskiego wydają się znamienne dla czasu przełomu dlatego, że uwzględniają tradycyjną sztukę popularną (czy ludową) sygnalizują nowe zjawisko i wskazują na idące z jego strony zagrożenia. Skądinąd tradycyjna kultura popularna nie stanowiła dla krytyki młodopolskiej osobnego problemu, a już z całą pewnością nie była w niej interpretowana jako zagrożenie. Przeciwnie, była traktowana inaczej, o czym świadczą powszechne w okresie