Typ tekstu: Książka
Autor: Krzysztoń Jerzy
Tytuł: Wielbłąd na stepie
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1978
gazetą, patrząc z dala na krzątających się w skwarze robotników i robotnice, które zrzuciły bluzki i pracowały w stanikach. Walec parowy pyrkotał mozolnie, tocząc się z wolna po nasypie. Od zgiętych w kabłąk grzbietów dochodziło monotonne wołanie: "Raz, dwa wziali!... Put' padniali!... Raz, dwa drużno!... Rabotat' nużno!" Powietrze jakby zbielało do cna od upału.
Wasyl z Jurkiem i Mariuszkiem poszli za rzekę w step sprawdzać sidła zastawione na susły. Suche trawy, kruche i łamliwe, chrzęściły pod ich stopami. Wzmacniali kołki, poprawiali druciane pętle przy norach. Wasyl pogwizdywał, niósł w worku dwa upolowane susły, nieźle spasione, o dorodnych futerkach. Miał zadarty nos, wesołe
gazetą, patrząc z dala na krzątających się w skwarze robotników i robotnice, które zrzuciły bluzki i pracowały w stanikach. Walec parowy pyrkotał mozolnie, tocząc się z wolna po nasypie. Od zgiętych w kabłąk grzbietów dochodziło monotonne wołanie: "&lt;foreign&gt;Raz, dwa wziali!... Put' padniali!... Raz, dwa drużno!... Rabotat' nużno!&lt;/&gt;" Powietrze jakby zbielało do cna od upału.<br>Wasyl z Jurkiem i Mariuszkiem poszli za rzekę w step sprawdzać sidła zastawione na susły. Suche trawy, kruche i łamliwe, chrzęściły pod ich stopami. Wzmacniali kołki, poprawiali druciane pętle przy norach. Wasyl pogwizdywał, niósł w worku dwa upolowane susły, nieźle spasione, o dorodnych futerkach. Miał zadarty nos, wesołe
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego