dołu, z góry tłoczy.<br>Z dołu ssie pompa ludzką pracę<br>bardzo zachłannie, metodycznie,<br>by ją przerobić w swych komorach<br>na płace oraz inwestycje.<br>Płace spływają wąską rurką,<br>a inwestycje - wielką rurą,<br>co jak najściślej jest związane<br>z systemu celem i naturą.<br>Nie temu bowiem system służy,<br>by prolet gnuśniał w dobrobycie,<br>lecz aby wizje gigantyczne<br>tytanów myśli wcielać w życie.<br><br>Lecz wizje te pełne poezji<br>nie podniecały wcale Rurki.<br>Poezji - mawiał - to nikt nie &lt;orig&gt;zji&lt;/&gt;!<br>Jego zaś obchodziły kurki.<br>Rurka od dawna snuł marzenia,<br>aby w centralną sieć dojenia,<br>gdzieś w plątaninie rur i rurek<br>malutki zamontować kurek.<br>Lecz choć tak