i numizmatykiem. Razem wędrują po rzymskich sklepach antykwarskich, razem podziwiają zabytki antycznej kultury, razem starają się zapomnieć o tym, co dzieje się w ich rodzinnych stolicach. Ale od ojczyzny uciec nie można. Wiosną 1792 roku z Warszawy nadchodzą alarmujące wieści. To, czego książę tak się obawiał - stało się. Zdradzony przez dobrodusznego króla pruskiego, Sejm podejmuje w obronie Konstytucji beznadziejną walkę zbrojną z wojskami Katarzyny. Z takim trudem odzyskany spokój duchowy księcia ulega zburzeniu od jednego zamachu. Ze ściśniętym sercem słucha piosenki poety wojskowego z 1792 &lt;page nr=145&gt; roku, w której odnajduje dalekie echo swojej awantury sejmowej:<br> &lt;q&gt;Niech się komu, jak chce, zdaje,<br> że