i patrzył gdzieś w górę. Mruczał przy tym przez zęby, że takiego wiatru nie pamięta, odkąd żyje.- Cóż za cholera! - krzyknął wreszcie. - Nic nie widać!<br>&lt;page nr=150&gt;<br>Halo, bracie ile wolt ma ten przewód? - Wtem pochylił głowę i zobaczył przed sobą Widmara. Zdrętwiał, lecz opanował się szybko i zdjął czapkę. - Witam pana dobrodzieja - rzekł uniżenie. Wiamar zrobił niewyraźny ruch ręką i otworzył usta. monter rozdzielczy był przygotowany na jakieś pytanie, ale Widmar wzruszył ramieniem i przeszedł obok milcząc. Słyszał, jak z tyłu monter krzyczał:<br>- Psia pogoda!... Ile, powiadam, wolt?<br>Pochyliwszy głowę naprzód Widmar mknął chodnikiem wymachując i klnąc. Nie wiedział, co ma począć