kutią i pierogami z kapustą. Nie mam w sobie ani krzty miejsca na makowiec, który mama upiekła specjalnie dla mnie. Mój siostrzeniec Józio bawi się na podłodze nowymi klockami Lego, siostra z mężem siedzą przytuleni na jednym fotelu i oglądają zdjęcia z naszego dzieciństwa. Mama patrzy na mnie kpiąco i dobrotliwie zarazem, jakby od początku wiedziała, że w Wigilię od rana będę szaleć po sklepach i wydawać fortunę na prezenty. I że wpadnę zdyszana tuż przed pierwszą gwiazdką, akurat, gdy Józio kończył grać na flecie "Przybieżeli do Betlejem", a wszyscy zaczynali dzielić się opłatkiem. Ja wiem, że Święta są skomercjalizowane do