wskazywała na nowe szanse spójności i integracji [Rogers, 1993]. Ona właśnie wprowadziła pojęcie komunikowania jako czynnika, który nie zawsze demoralizuje i dezintegruje, lecz może ustalać normy, socjalizować oraz integrować wielkie nowoczesne społeczeństwa [Hardt, 1991]. Stąd, w wielu krajach dziennikarze przyjmowali kodeksy etyczne, a nowo tworzone instytucje radiowe w latach trzydziestych dobrowolnie przyjmowały zadania kulturalne i oświatowe.<br>Ten aspekt wskazuje na trzeci zbiór idei dotyczących komunikowania masowego - media mogą być potężnym czynnikiem masowej oświaty, uzupełniając szkołę i edukację permamentną. Każde kolejne nowe medium uznawano za cenne (potencjalnie) narzędzie edukacyjne - obecnie dotyczy to komputerów i telekomunikacji [Neuman, 1991]. <br>Nie zmienia się zatem tendencja