Ale tylko na chwilę zdążyłem się do śniegu przytulić, bo ojciec natychmiast mnie od niego oderwał, krzyczał mi coś prosto do ucha i ciągnął za ramiona po śniegu. Groził, że jak nie będę szedł, to mnie zostawi, a oni pójdą sami. Ale ja się .wcale tego nie bałem. Powiedziałem, że dobrze, żeby mnie zostawili; że ja już nie chcę iść. Wtedy mama zaczęła płakać i prosić mnie, żebym szedł, bo ani ojciec, ani ona nie mają już siły mnie ciągnąć. Więc ja odpowiedziałem, żeby mnie zostawili chociaż na chwilę, to ja sobie odpocznę, a jak tylko odpocznę, zaraz za nimi pójdę i