Podkreśla, że jego krytyka humanizmu nie oznacza, że gloryfikuje on <br>barbarzyńską brutalność; krytyka logiki nie prowadzi do afirmacji "swawoli <br>instynktów" i królowania irracjonalizmu; krytyka wartości nie jest wyrazem <br>pogardy dla najwyższych dóbr ludzkich; twierdzenie, że 'bycie' człowieka jest <br>'byciem w świecie', nie oznacza odrzucenia transcendencji i zaświatowości, <br>czyli bezwarunkowej afirmacji doczesności; odwołanie się do "śmierci Boga" <br>w filozofii Nietzschego nie jest przejawem postawy ateistycznej. <br>&lt;page nr=289&gt;<br>Jedynie z punktu widzenia 'logiki paradoksu' negacja nie jest antytezą <br>afirmacji, czyli jej 'destrukcją' , dlatego można powiedzieć, że Heidegger <br>stosuje 'logikę paradoksu', chociaż nie używa tego terminu. Postuluje on <br>bowiem konieczność wyzwolenia myślenia z więzów logiki formalnej