stosowaniu metody m . Najprostszą ewentualnością jest utożsamić skuteczność m z jakąś miarą lokacji f&lt;hi rend="upper"&gt;m&lt;/&gt; , na przykład wartością przeciętną r:<br>&lt;gap&gt;<br>Można uzależnić e(m) także od miary rozproszenia; możliwości, jakie się tu nasuwają, pozostawiamy do ewentualnej dyskusji.<br>Skuteczność jako kryterium wyboru metody. Wzorując się na teorii podejmowania decyzji można by założyć dodatkowo, iż rozkład f&lt;hi rend="upper"&gt;m&lt;/&gt; zależy od jakiegoś czynnika (stanu rzeczy, "&lt;foreign lang="eng"&gt;state of Nature&lt;/&gt;"), którego faktyczna wartość nie jest znana osobie działającej. Pośrednio zatem i skuteczność metody, jakkolwiek ją zdefiniujemy, będzie zależała od owego czynnika. Wydaje się, że założenie powyższe jest dla wielu przypadków wyboru metody realistycznym opisem sytuacji. (Najbardziej może znany