Typ tekstu: Książka
Autor: Poświatowska Halina
Tytuł: Opowieść dla przyjaciela
Rok wydania: 1990
Rok powstania: 1967
mnie każdej nocy, świecili mi w twarz. Zadawali pytania bez końca, mówili, mówili... - Jej głos załamywał się w szlochu, wilgotne palce zaciskały się wokół moich dłoni i wiedziałam, że jej wątłe ciało drży pod trzema kocami, które na nią narzuciłam. Siedząc z podkurczonymi nogami na jej łóżku, szeptałam kojące zaklęcia, dokąd jej łkania nie milkły, dokąd nie cichła zupełnie. Wracałam do swojego łóżka, przeważnie jednak zanim zdążyłam zasnąć, ona jak gdyby pod wpływem jakiegoś wewnętrznego nakazu odrzucała koce, siadała na łóżku i zaczynała mówić znowu.
Słuchałam i widziałam szczury w ciemnej celi więziennej i widziałam dziecinną jeszcze twarz w obramowaniu czarnych warkoczy
mnie każdej nocy, świecili mi w twarz. Zadawali pytania bez końca, mówili, mówili... - Jej głos załamywał się w szlochu, wilgotne palce zaciskały się wokół moich dłoni i wiedziałam, że jej wątłe ciało drży pod trzema kocami, które na nią narzuciłam. Siedząc z podkurczonymi nogami na jej łóżku, szeptałam kojące zaklęcia, dokąd jej łkania nie &lt;page nr=79&gt; milkły, dokąd nie cichła zupełnie. Wracałam do swojego łóżka, przeważnie jednak zanim zdążyłam zasnąć, ona jak gdyby pod wpływem jakiegoś wewnętrznego nakazu odrzucała koce, siadała na łóżku i zaczynała mówić znowu.<br>Słuchałam i widziałam szczury w ciemnej celi więziennej i widziałam dziecinną jeszcze twarz w obramowaniu czarnych warkoczy
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego