się znany socjolog, Franciszek Bujak gdy w latach trzydziestych pisał: &lt;q&gt;"&lt;hi&gt;Kultura nadmorska - to kultura wymiany i obrotu. Żegluga to przede wszystkim handel... Główna siła kultur nadmorskich leży nie w masie, lecz w ruchu&lt;/&gt;"&lt;/&gt;. <br>Aby ów ruch uczynić możliwie najbardziej swobodnym i dynamicznym, nie wystarczy jedynie pływać i zakładać, że reszta dokona się za sprawą postępu naukowo-technicznego. Pełne wykorzystanie morza zależy również od modelu współpracy z innymi partnerami, od stopnia otwarcia naszej gospodarki na świat. Na początku lat siedemdziesiątych w polityce gospodarczej Polski nastąpiło istotne przesunięcie akcentu na sprawy morskie. Zacieśnieniu więzów ekonomicznych z krajami socjalistycznymi, przede wszystkim ze Związkiem Radzieckim, naszym