części wczesnego mastrychtu. Po nim istniało jeszcze kilka gatunków wydzielanych w obrębie tej samej linii ewolucyjnej. Wiemy więc, że wymarcie dinozaurów nastąpiło po młodszej części wczesnego mastrychtu, a planktonowe otwornice z leżącej znacznie wyżej formacji Cannonball dowodzą, że odbyło się to przed najstarszym trzeciorzędem. Nie możemy powiedzieć z pewnością, czy dokonało się to w starszej części późnego mastrychtu, w jego młodszej części, czy też dokładnie w tym samym czasie, co wymarcie ostatniego gatunku amonita. Geochemiczne metody opierające się na identyfikacji warstewek wzbogaconych w materiał pochodzenia kosmicznego budzą wątpliwości, wynikają bowiem z wątpliwego założenia, co do ich genezy. Jest ich zresztą więcej niż