świecie. Sądził, że jeżeli trafnie, uczciwie, głęboko wpatrzy się we własną osobowość, chcąc ją właściwie wyrazić - zdobędzie uwagę i serce czytelników. Ale przecież raz już tej sztuki próbował! Napisał Pamiętnik z okresu dojrzewania (<foreign>explicite</> wzmiankowany w Ferydurke) i chociaż wzbudził zainteresowanie, to jednak nie takie, jakiego się spodziewał. Nie tylko doktorowa z Wilczej, którą można by zlekceważyć... także ludzie znani i wybitni przyjęli Pamiętnik kwaśno. A jeśli nawet pochwalili, to poklepliwie jakoś i obraźliwie, tak aby zaznaczyć swą wyższoć i uwypuklić doświadczenie... Jak udowodnił Jarzębski, krytyczna recepcja Pamiętnika wcale nie była niepochleba, przeciwnie. A jednak Gombrowicz odczuł ją boleśnie: <q>"Jakby mi