stanowczo nie życzył sobie, aby w seansie uczestniczył ktoś postronny. To było zasadniczym powodem, dla którego sędzia nie dopuścił tego zeznania jako dowodu obciążającego oskarżonego. Chociaż ustawodawstwo stanu dopuszczało możliwość, żeby nieletni, podejrzewany o morderstwo pierwszego stopnia odpowiadał za swoje czyny tak jak dorosły, Steven został skazany na umieszczenie w domu poprawczym, z którego wyszedł po ukończeniu dwudziestego pierwszego roku życia. Przez kilka następnych lat dziennikarze co jakiś czas przypominali jego historię, jakby czekając, aż Steve Berenson popełni kolejną zbrodnię. Ale nic się takiego nie stało i w końcu prasa przestała się nim interesować.<br>Przypomniano sobie o nim dopiero w marcu 1945