prace autorka przekazała swym młodym koleżankom-wychowankom. Może zdołają je doprowadzić do szczęśliwego zakończenia. Na marginesie trudno trudno powstrzymać się od refleksji, iż perfekcjonizm bywa niekiedy tak samo zgubny jak brak należytej samokontroli. Drugim hamulcem przedsięwzięć naukowych stała się z biegiem lat coraz bardziej absorbująca działalność charytatywna. W rezultacie w dorobku Kotarskiej można jeszcze wymienić omówienie cennego, a w Polsce mało znanego periodyku bibliologicznego, wydawanego we Florencji: &lt;hi rend="italic"&gt;La Bibliofilia 1899-1967&lt;/hi&gt; (&lt;hi rend="italic"&gt;Rocznik Biblioteki Narodowej&lt;/hi&gt; 1968 T. 4) oraz kilka haseł do EWOK-u. Dzieliła się także swą wiedzą z zakresu konserwacji na łamach &lt;hi rend="italic"&gt;Przeglądu Bibliotecznego&lt;/hi&gt; oraz &lt;hi rend="italic"&gt;Poradnika Bibliotekarza&lt;/hi&gt;.<br>Spoglądając na ten