było się zajmować od rana do wieczora, nie mówiąc już o tym, że i on miał inne, czasochłonne zajęcia: naukę gry na fortepianie, której udzielała mu macocha, była nauczycielka muzyki. Był zresztą niezwykle uzdolniony i zapowiadał się na wirtuoza. Ucieczką od samotności była jedynie lektura i muzyka, ta ostatnia dzięki dość zasobnej płytotece szczorsowskiej i możliwości korzystania z luksusowego na owe czasu patefonu firmy "His Master's Voice". Często sięgałem po cykl fortepianowych sonat Beethovena w wykonaniu Waltera Gieseking'a, a moim szczególnie, a moim ulubionym utworem był wtedy Drugi Koncert Fortepianowy C-moll Rachmaninowa w wykonaniu kompozytora z towarzyszeniem orkiestry pod dyrekcja