się już zdarzyć nie może. Chętnie bym zaszedł jeszcze raz do tego wiejskiego wychodka, ale to mi się też zdarzyć nie może. Wspomnienia młodości i zdrowia, chociażby były nie wiem jak wulgarne, są zawsze miłymi wspomnieniami. Hejże! Toż to podobizna Piechala!"<br>Istotnie, na wprost, mocno przyklejona do drzwi, znajdowała się doskonale wyretuszowana fotografia obiecującego poety Piechala. Zrobiło to na Lucjanie wrażenie komiczne, bowiem znał dobrze tego małego spryciarza, perfidną ręką - Zygmunta chyba - zaszczyconego tak sympatycznym zaciszem.<br>Znów to wstrętne, nudne łóżko. Wsunął się pod kołdrę z ponurym uczuciem jakiejś przynależności do tego martwego przedmiotu. &lt;page nr=211&gt; Napił się herbaty i leżał tak z