Mieszkania Lunnów wypełnione są dziwacznymi sprzętami <br>z żelaza i miedzi. Są to przeróżne krążki, <br>płytki, talerze, misy, poustawiane na trójnogach lub pozawieszane <br>na ścianach.<br><br>Światła Lunnowie nie posiadają, natomiast sami promieniują <br>w miarę potrzeby. Żywią się zielonymi kulkami, które <br>wyrabiają z miedzi. Wydają dźwięki podobne do uderzeń <br>srebrnych dzwonków i doskonale w ten sposób porozumiewają <br>się między sobą.<br><br>Lunnowie poruszają się podobnie jak obłoki, <br>to znaczy - płynąc. Do pracy nie używają żadnych <br>narzędzi i we wszystkim, co robią, posługują się <br>różnymi promieniami, które z siebie wydzielają.<br><br>Tacy są księżycowi ludzie zwani Lunnami.<br><br>Na południowej półkuli księżyca, w Wielkiej <br>Srebrnej Górze, mieszka