monarchii. Dotyczyła sejmowej reformy wyborczej i namiestnik potrafił rzucić <br>cień troski na pogodne, dobroduszne oblicze potomka rycerzy z Jastrzębiego Zamczyska, <br>opisując zjadliwość stronnictw, zwłaszcza ruskich. W pewnej chwili cesarz drgnął: <br>nawiedziło go wspomnienie Andrzeja Potockiego. Była to już druga przykrość tego <br>dnia; z samego rana stary, wypróbowany "Fremdenblatt" podał niemal dosłownie <br>przemówienie posła Karolyi w sejmie węgierskim, gdzie między innymi znajdowało <br>się zdanie: "Prezydent ministrów przedstawia się opozycji jako herszt bandy <br>rabusiów!"&lt;page nr=213&gt;. Lecz namiestnik wyzyskał tę chwilę, aby przeskoczyć nagle <br>z czarnego w białe i w jak najgorętszych słowach wyrazić nadzieję, że cała akcja <br>niewątpliwie mu się powiedzie. Cesarz, którego od