oraz poziom optymizmu życiowego telewizyjnej publiczności, to okazuje się, iż pokolenie urodzonych w latach 50. "pochłaniaczy telewizji" jest najbardziej społecznie zaangażowane. Okazało się także, iż zarówno zaufanie jak i zaangażowanie społeczne zależą od poziomu życiowego optymizmu, a to nie jest uwarunkowane przez czas przeznaczony na oglądanie telewizji, ale przez życiowe doświadczenia. Oczywiście niezadowolone z życia osoby wybierają z programu telewizyjnego pewne pozycje, inne zaś odrzucają, ale akurat nie telewizja czyni z nich smutnych pesymistów. Badania amerykańskie pokazują, iż dla większości ludzi wizja świata realnego nie jest odbiciem świata oglądanego w telewizji. Również i nasze analizy, robione w połowie lat 90. dowodzą