ci się przykro.<br> To śmieszne - pomyślała - czuję się przygnębiona, bo ktoś sprzątnął z ulicy nieznanego ołowianego żołnierzyka. A jeżeli w proch roztarły go koła albo trafił do śmietnika? A może ktoś go kopnął i leży gdzieś pod ścianą?<br> Uważnie przeszukiwała pod ścianami najbliższych kamienic.<br> - Szuka panienka czegoś? - w bramie stał dozorca, wsparty na miotle.<br> - Nie - odparła zaskoczona - a właściwie tak... - zawahała się, zarumieniła.<br> Jak powiedzieć? Szukam ołowianego żołnierzyka, to zabrzmi niepoważnie.<br>- Szukam takiej ołowianej zabawki, żołnierzyka - wyjaśniła z uśmiechem zażenowania.<br>- Pewnie któreś z dzieci zabrało, ciągle się tu bawią - stróż machnął miotłą. - Jeżeli to pamiątka, mogę popytać. Może oddadzą.<br>- Ależ nie