jednostki. Gdyby jutro zniesiono cenzurę nic by się nie zmieniło. Pisarze i wydawcy ze zdwojoną gorliwością telefonowaliby do dygnitarzy partyjnych, wykreślali z tekstów każde śmielsze zdanie i w rezultacie żyliby w większym strachu niż obecnie. Ludzie nie boją się cenzury - ludzie boją się ustroju. Boją się represji, utraty posady, wstrzymania druku książki, czarnej listy w radiu i telewizji itd.<br>Każdy rynek literacki ma swoje tabu i w każdym kraju odważnych pisarzy jest nie wielu. Pieniądze i kariera okupywane są często konformizmem, kompromisami i schlebianiem "masowemu odbiorcy". Niezależny sąd, krytycyzm, cywilna odwaga - to są przymioty rzadko spotykane nawet wśród ludzi żyjących w