ramki. Zniszczone przenoszono do pomieszczeń gospodarskich, tam ich opiece powierzano konie i bydło. <br>Na powstanie drzeworytu składało się kilka etapów pracy: rysunek wzoru, przeniesienia go na klocek drewna, odbicie na papierze, pokolorowanie. W dużych warsztatach zajmowali się tym różni ludzie, w małych wszystko robił jeden człowiek. Najtrudniejsze było rzeźbienie deski drzeworytniczej. W nim przejawiał się kunszt twórcy. Wyszukiwał równy, bez sęków, klocek drewna, cieńszy, gdy rzeźbił tylko jedną stronę, grubszy przy obróbce obustronnej. Najchętniej stosowano drewno twarde, ale jeszcze poddające się obróbce - gruszę, buk, olchę. Dąb i orzech wymagały większego nakładu sił i dobrych dłut. Klocki żłobiono, wycinając to, co niepotrzebne