niektórych odcinków <br>w mszach, m.in. Puchalskiej (1982), Grabowskiego (1987) lub Meyera (1987/92). <br>Ten typ melodyki odnajdujemy jednak przede wszystkim w odcinkach niechorałowych <br>tych mszy, w których materiał chorałowy oddziałuje asymilująco na ten element <br>muzyczny. Artykułowany w ten sposób związek z chorałem preferowali kompozytorzy, <br>którzy znali tradycję chorałową, repertuar, ducha i estetykę tej muzyki. Równocześnie <br>jednak dość nieoczekiwanie odnajdujemy typ melodyki chorałowej koncypowanej <br>do polskiego tekstu w Kyrie Mszy beatowej (1967) Gärtner (s. 3, prz. 9). Można <br>więc stwierdzić, że tradycja wielogłosowej missa choralis w twórczości polskich <br>kompozytorów XX w. ­ jakkolwiek niezbyt silna ­ utrzymuje się nieprzerwanie <br>w tym stuleciu, zarówno