mogę inaczej, wszystko, co ludzkość dotąd stworzyła, aby żyć, może zostać zanegowane. I tak otwiera się druga perspektywa, perspektywa totalnego liberalizmu, totalnej anarchii i chaosu bez granic. Te dwie perspektywy: perspektywa kreacji i perspektywa zniszczenia są fundamentem aksjologicznej ambiwalencji kartezjańskiego doświadczenia wolności.<br>Kartezjusza oskarżano o wiele win. Widziano w nim duchowego ojca oświeconego absolutyzmu i nieoświeconego anarchizmu, ojca antropocentryzmu, nawet ateizmu. Zapominano jednak bardzo często o tym, że dla samego Kartezjusza wolność nie była ani środkiem do odzyskania siebie, ani okazją do proklamacji ruiny totalnej, lecz była przede wszystkim metodą służącą odzyskaniu prawdy. Na początku filozofii była wolność. Ale na pewnym etapie