Ze skupieniem przyjrzał się czerwonej karoserii. Potem wyjął kluczyki ze stacyjki, podciągnął okno i starannie zamknął drzwi.<br>- Spóźniona roztropność - zauważyłam.<br>Nie odpowiedział. Ruszył w stronę kantorku, ale zaraz zawrócił. Znowu otworzył forda. Podprowadził go pod sam budynek. Pomocnik wygrzebał się spod jakiejś ciężarówki. Popatrzył za czerwoną wspaniałością.<br>- Szefowej - wyjaśnił z dumą.<br>- Której? - spytałam.<br>Zamrugał oczyma.<br>- No, tej naszej...<br>- A, rozumiem - powiedziałam. - A ta szefowa gdzieś tu jest?<br>Nie odpowiedział. Zamigał oczyma i już go nie było. Omal zapadł się pod ciężarówkę, za chwilę usłyszałam gorliwe walenie lewarkiem. Obejrzałam się. Tyliński maszerował ku mnie. Maszerując rozglądał się gniewnie, lecz nie dostrzegł nawet