widzieli. Dokuczali mu, że <br>szykował się na brata-ojczulka. Skąd byś inaczej, <br>bracie-ojcze, takie powiedzenie wziął? Zaklinał się, <br>zdurnieli, czy co, ale przezywali i kropka. Ignaś dużo wiedział, <br>mało mówił, pięści miał boksera, ale za biciem <br>nie przepadał. Jeżeli walił - to na płasko, <br>w plecy. Dudniło, chrząkał zadowolony, każdy dupek <br>bije w słupek, kameduło - mówił bez sensu <br>i odchodził, zacierając ręce. Prosiło się, żeby <br>go nazywać Dupek, ale to było powszednie, bez fantazji, Kameduła <br>brzmiało tajemniczo i z cudzoziemska, górnolotnie.<br>- Palisz... - stwierdził fakt oczywisty Adam. <br>- Ja? - zdziwił się Ignaś. - Palacz, <br>kameduło, w kotłowni, nie ja. Zimno tu. Dreszczy od słońca