zjawisk) tradycja malarstwa historycznego, jak zwykle w polskiej sztuce głównie zwracającego się ku batalistyce. Tradycja ta - to, obecnie zwłaszcza, pełna preferencja tematu, anegdoty, wydarzenia nad wszelkimi innymi walorami obrazu. Tematowi i wynikającej z niego bezpośrednio czytelnej, jednoznacznej i prostej sentencji podporządkowane też bywa w tym malarstwie wszystko. Kompozycja, na ogół dynamiczna, lubująca się w gwałtownych ruchach, dynamicznych skosach, skłębieniach mas i sugestywnych ujęciach z niskiej perspektywy niejednokrotnie zachwiewa się w swych klasycznych kanonach. Artysta operuje w zasadzie kolorem lokalnym, "prawdziwym" przygaszonym jednakże, znów w konsekwentnej zgodzie z obraną formułą i obranym kręgiem tradycji "muzealnymi" werniksowymi żółtościami. Rysunek - tak ważny element w