gospodarki, mianowicie przez:<br>- politykę dyskrecjonalną (aktywna polityka fiskalna),<br>- wykorzystanie tzw. automatycznych stabilizatorów koniunktury (pasywna polityka fiskalna).<br>Aktywna polityka fiskalna polega na stosowaniu wybranych narzędzi fiskalnych w celu przeciwdziałania cyklicznym wahaniom koniunktury, przy czym regulacja procesów gospodarczych przez państwo musi być utrzymana w granicach zapewniających działanie mechanizmu rynkowego. Podstawową zaletą polityki dyskrecjonalnej jest możliwość dopasowania środków oddziaływania na procesy zachodzące w gospodarce do konkretnych zmian koniunkturalnych (inflacja, bezrobocie). Natomiast podstawową jej wadą jest opóźnienie w czasie, związane z przebiegiem procesu podejmowania decyzji korekcyjnych. Na przykład od momentu zauważenia spadku popytu globalnego i wzrostu poziomu bezrobocia do momentu podjęcia działań zapobiegawczych, takich jak