dysponowała punktami lecznictwa otwartego, tj. ambulatoriami, lecznicami i przychodniami przyszpitalnymi, spółdzielniami lekarskimi, a Ubezpieczalnia Społeczna siecią lekarzy domowych w liczbie 360. Istniała również służba doraźnej pomocy lekarskiej w postaci 20 punktów pogotowia ratunkowego. <br>&lt;page nr=62&gt; Jerzy Karwowski podaje, że na terenie Warszawy w 1939 r. działało ok. 180 punktów lecznictwa otwartego.<br>Warszawa dysponowała również 12 ośrodkami zdrowia, były one podporządkowane Wydziałowi Opieki Społecznej Zarządu Miejskiego. Istniały także Miejskie Zakłady Sanitarne podległe Min. Opieki Społecznej i Zdrowia; przystosowane one były do walki z epidemią. Działał też Zakład Higieny przy ul. Chocimskiej, a na odcinku służby zdrowia - Polski Czerwony Krzyż.<br>Niemniej ważną od instytucji szpitalno