rocznym odpływem H z badanego obszaru. Równanie (VIII.8) zostało wykorzystane m.in. przez Jaworskiego (1968) i Gutry-Korycką (1978) do scharakteryzowania zmienności średniego rocznego parowania terenowego na obszarze Polski (rozdz. 5).<br>Metodę bilansu wodnego można stosować również do oszacowania parowania z powierzchni jezior (lub zbiorników wodnych), oczywiście pod warunkiem dysponowania dostatecznie dokładnymi danymi z zakresu dopływu do jeziora i odpływu z niego, opadu atmosferycznego zasilającego powierzchnię jeziora oraz zmian zasobów wodnych określonych w rozpatrywanym przedziale czasu na podstawie stanów wody w jeziorze. Główna trudność w tej metodzie występuje przy wyznaczaniu infiltracji wody jeziornej w kierunku wód podziemnych lub też dopływu