wolno głośno śmiać się/I za dobre mieć ubranie/Tutaj ludzie złych profesji/Mają swoje oceany/Śmierć im podpowiada przyszłość/I co noc, co noc z nich drwi"&lt;/&gt;. Tak było w 1984 r. Na barwne happeningi Pomarańczowej Alternatywy trzeba było jeszcze trochę poczekać.<br><br>&lt;tit&gt;Proste wzruszenia&lt;/&gt;<br><br>W latach 90. stopniowo słabną echa rockowego boomu. Dogasa Jarocin, blakną wspomnienia o takich festiwalach jak Róbrege czy Poza Kontrolą, coraz mniej się pamięta o happeningach wrocławskich krasnali czy działaniach gdańskich obrazoburców z TotArtu.<br>Rzeczywistość kultury masowej i rynku, także muzycznego, okazuje się jakby bardziej przyjazna dla rockmanów. Dziś, zdaje się mówić Muniek Staszczyk, żyjemy jeśli