rośliny spędziły pod świetlówkami. W większości w czerwcu 2002 znalazły się w szklarni pod oświetleniem naturalnym (dla wielu południowoamerykańskich górskich roślin oraz niektórych turbinicarpusów było to już trochę za późno, bo dały się zauważyć pewne objawy "wyciągnięcia"!). W końcu października, a więc pod koniec okresu wegetacyjnego niektóre z roślin (głównie echinocereusy i mammillarie!) osiągnęły rozmiary ok. 2 cm średnicy. Większość przedstawicieli "trudniejszych" rodzajów (ariocarpusy, turbinicarpusy, Solisia, Pelecyphora itd.) nie osiągnęła jednak średnicy większej od ok. 3 mm! Musiałem odpowiedzieć sobie na pytanie: czy zasuszać je zupełnie na okres spoczynku zimowego w temperaturze 6-10 stopni C (tyle mam w szklarni!), czy