Czym ono jest? Bytem? Substancją? Właściwością czegoś? Wydaje się, że będziemy najbliżsi doświadczeniu, gdy powiemy: jest wartością szczególnego typu, jest Ja aksjologicznym. Szczególny charakter tej wartości leży w jej samoświadomości. Nie ma Ja bez świadomości Ja. Ja jest takie, jaką jest jego samoświadomość. Samoświadomość wsącza&lt;page nr=217&gt; się tu w treść podwójną: egotyczną (Ja) i aksjologiczną (wartość).<br>Pisałem o tym na innym miejscu: &lt;q&gt;"...dwojaki sposób zachowania się Ja aksjologicznego. W pierwszym przypadku aktywny, agresywny nawet: Ja aksjologiczne zdąża do solidaryzacji z czymś, co jest mu szczególnie drogie, i w tym właśnie celu wyłania się ze swych głębi, nabiera znaczeniowego kształtu, poddaje się nazwom