w zawiłej, poplątanej, umyślnie niedomyślanej nadziei czai się karygodny infantylizm, czai się upiór śmieszności - ach, zawróćmy; zawróćmy już, panie Pytałowski, co się tak kręcisz z tą głupią wędką...<br>A po tym klepnięciu i po tych trampkach, jakby mnie znowu diabeł zapiął na automatyczny suwak, czyli, jak mawia moja żona, na ekler, a właściwie żeby być ściśłym, na eklej, bo moja Nel nie pjononsuje (własne jej wyrażenie) er i wstawia w jego miejsce ptasi, kwilący dźwięk, który nazywa pjogiem swojej kajjejy (progiem kariery) wokalnej, w którym jest rozmiłowana i którego nadużywado tego stopnia, że spośród możliwych synonimów wybierze wyraz z er, choćby