skorupek przechodziły przez zasłonięte tylko błoną wycięcie, które ziało między skorupkami poniżej otworu nóżkowego. Mięśnie ze względów mechanicznych znalazły się więc poza muszlą. By działać na zasadzie dźwigni, musiały przecież ściągać ku sobie części muszli znajdujące się z zewnętrznej strony linii zawiasu. Przez wycięcie uchodziło również jelito, jak dowodzą skamieniałe ekskrementy znalezione w tym miejscu u kambryjskich ramienionogów. Ta drobna modyfikacja szkieletu połączona z redukcją nóżki do niewielkiego słabo umięśnionego narządu przyczepiającego do podłoża, stała się przełomem w ewolucji ramienionogów. Ramienionogi zawiasowe <br>należą do najpospolitszych skamieniałości, dlatego ich ewolucja zasługuje na więcej uwagi, niżby to wynikało z ich dzisiejszej roli w