elementów, to w wyniku sumowania tych sygnałów otrzymamy maksymalny &lt;page nr=121&gt;<br>sygnał wypadkowy. Jeżeli fala pada na linię szyku pod pewnym kątem (rys. 7.31b), do poszczególnych elementów czoło fali dociera w różnych &lt;page nr=122&gt;<br>momentach czasu, a to ze względu na różnicę dróg między źródłem fali a danym elementem. Ta różnica czasu jest ekwiwalentna przesunięciu fazy między sygnałami z poszczególnych elementów szyku. Sumowaniu podlegają teraz sygnały o różnych fazach, wobec czego suma jest mniejsza niż w przypadku (a).<br>Możemy jednak przywrócić zgodność faz poszczególnych sygnałów za pomocą dodatkowych przesuwników fazy, tak aby skompensować przesunięcie fazy spowodowane wspomnianą różnicą czasów. Jeżeli uda nam się to