Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Droga rozwoju pisarskiego prowadziła jednak autorkę w kierunku odczytywań głębszych niż u idyllików sensów ludzkiego życia, wzbogacenia możliwości odczuć bohatera o domyślnym sercu, różnicowaniu przeżyć wynikających z kontaktów z naturą i przeszłością. Nieskomplikowane struktury literackie sielanki i łzawej komedii zostały niebawem zastąpione nowatorskim na gruncie polskim typem prozy psychologicznej oraz emocjonalną narracją „podróży serca".
W roku 1788, dzięki staraniom Czartoryskich, Wirtemberscy przenieśli się do Polski, a 3 listopada 1789 Würtemberg uzyskał indygenat szlachecki i nominację na generała-lejtenanta, dowódcę dywizji małopolskiej wojsk koronnych. W Puławach budowano nowy pałacyk – Marynki, zaprojektowany przez głównego architekta dworu – Aignera, a przeznaczony na
W roku 1788, dzięki staraniom Czartoryskich, Wirtemberscy przenieśli się do Polski, a 3 listopada 1789 Würtemberg uzyskał indygenat szlachecki i nominację na generała-lejtenanta, dowódcę dywizji małopolskiej wojsk koronnych. W Puławach budowano nowy pałacyk – Marynki, zaprojektowany przez głównego architekta dworu – Aignera, a przeznaczony na
Droga rozwoju pisarskiego prowadziła jednak autorkę w kierunku odczytywań głębszych niż u idyllików sensów ludzkiego życia, wzbogacenia możliwości odczuć bohatera o domyślnym sercu, różnicowaniu przeżyć wynikających z kontaktów z naturą i przeszłością. Nieskomplikowane struktury literackie sielanki i łzawej komedii zostały niebawem zastąpione nowatorskim na gruncie polskim typem prozy psychologicznej oraz emocjonalną narracją „podróży serca".<br> W roku 1788, dzięki staraniom Czartoryskich, Wirtemberscy przenieśli się do Polski, a 3 listopada 1789 Würtemberg uzyskał indygenat szlachecki i nominację na generała-lejtenanta, dowódcę dywizji małopolskiej wojsk koronnych. W Puławach budowano nowy pałacyk – Marynki, zaprojektowany przez głównego architekta dworu – Aignera, a przeznaczony na
