Typ tekstu: Książka
Autor: Szymański Wojciech
Tytuł: Chemia jądrowa. Zarys problematyki przemian jądrowych
Rok: 1996
niż przedstawiono wyżej, samorzutny rozpad jądra. W tym celu należy obliczyć ze wzoru półempirycznego (1.9.2-6) energię wiązania produktów przemiany i odjąć od niej energię wiązania rozpadającego się jądra macierzystego. Można także posłużyć się wzorem (3-5), wstawiając masy obliczone ze wzoru (1.9.2-7). Otrzymamy efekt energetyczny E. Zastosujmy to kryterium do hipotetycznego rozpadu protonowego: ((...)) Otrzymany rezultat, z którego wynika, że samorzutna emisja protonu jest niemożliwa, zgadza się ze stosunkowo wysoką energią wiązania dodatkowego protonu przez jądro X.
Proces emisji protonu zmniejszałby ładunek jądra o jednostkę, byłby więc pod tym względem równoważny z przemianami (3-2b i
niż przedstawiono wyżej, samorzutny rozpad jądra. W tym celu należy obliczyć ze wzoru półempirycznego (1.9.2-6) energię wiązania produktów przemiany i odjąć od niej energię wiązania rozpadającego się jądra macierzystego. Można także posłużyć się wzorem (3-5), wstawiając masy obliczone ze wzoru (1.9.2-7). Otrzymamy efekt energetyczny E. Zastosujmy to kryterium do hipotetycznego rozpadu protonowego: ((...)) Otrzymany rezultat, z którego wynika, że samorzutna emisja protonu jest niemożliwa, zgadza się ze stosunkowo wysoką energią wiązania dodatkowego protonu przez jądro X.<br> Proces emisji protonu zmniejszałby ładunek jądra o jednostkę, byłby więc pod tym względem równoważny z przemianami (3-2b i
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego