Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Kultura
Nr: 5(500)
Miejsce wydania: Paryż
Rok: 1989
bohatera i zamiast barwnego portretu, dał zaledwie obrys postaci. Kim jest Książę Nocy, a raczej, co go cechuje? To bohaterski dekadent w socjalizmie, abnegat, poszukiwacz przygód. Często na marginesie społecznym, uprawiający "szemranie zajęcia", stwarza sobie w polskiej szarzyźnie własny, bajeczny świat. Otacza go aura. Pozbawiony zasad, piastuje własne zasady. To erudyta i łgarz. Wolny człowiek w zniewolonym świecie. Niebieski ptak płacący wysoką cenę za swoją niefrasobliwość. Dwa skrajne warianty tej postaci to stary pan Julian Wołoszynowski z części Moi pisarze i Ireneusz Iredyński w Śmierci. Pierwszy karmi się wyłącznie przeszłością, drugi wypiera się swojej przeszłości, kreując swoją osobowość poprzez ciągle nowe
bohatera i zamiast barwnego portretu, dał zaledwie obrys postaci. Kim jest Książę Nocy, a raczej, co go cechuje? To bohaterski dekadent w socjalizmie, abnegat, poszukiwacz przygód. Często na marginesie społecznym, uprawiający "szemranie zajęcia", stwarza sobie w polskiej szarzyźnie własny, bajeczny świat. Otacza go aura. Pozbawiony zasad, piastuje własne zasady. To erudyta i łgarz. Wolny człowiek w zniewolonym świecie. Niebieski ptak płacący wysoką cenę za swoją niefrasobliwość. Dwa skrajne warianty tej postaci to stary pan Julian Wołoszynowski z części Moi pisarze i Ireneusz Iredyński w Śmierci. Pierwszy karmi się wyłącznie przeszłością, drugi wypiera się swojej przeszłości, kreując swoją osobowość poprzez ciągle nowe
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego