ostrej krytyki stosunków społecznych - krytyki na tyle ogólnikowej, że mogła ona wchodzić w związki z plebejsko-ludową mentalnością różnych epok.<br>Ta historia Frygijczyka dotarła do Biernata z Lublina poprzez dwie najbardziej znane wersje piętnastowieczne, Włocha Rimicjusza i Niemca Heinricha Steinhöwela, wersje, które z kolei opierały się na najróżniejszych rękopiśmiennych kodeksach ezopowych.<br>Ezop stał się uosobieniem wolności: nie tyle zorganizowanej walki o wolność, ile walki między człowiekiem wolnego umysłu a instytucją. Dzieje Ezopa kończą się jego śmiercią: znienawidzony przez kapłanów Apollina, został oskarżony o kradzież naczyń ze świątyni, które mu przedtem prowokacyjnie podrzucili do tłumoczka. Kapłani nienawidzili go za to, że nauczał