mojego świata. <br>Jak to dobrze, że tatę oszukał wspólnik i nie mielibyśmy z czego utrzymać się w Łodzi! Wszystko dzięki światowemu kryzysowi: ludzie potracili fortuny, a ja na tym zyskałam, bo jestem u babci Eleonory w Tomaszowie, w bardzo dużym domu, nazywanym przez ludzi pałacem, chociaż to tylko piętrowa willa fabrykancka. Na górze mieszka wuj Władysław z Alusią, która bardzo wcześnie straciła mamę i teraz musi się męczyć z panną Cesią i mademoiselle. A na dole babcia Leosia z moją mamusią i ze mną. Więc tyle tu miejsca, że gonimy się z braćmi ciotecznymi po tej róży wiatrów i po korytarzu