te należały bardziej do gatunku elegii niż dumy, z wyjątkiem Chrzanowskiej, którą łączono z rodzajem epiki bohaterskiej. Faktycznie Dumy podolskie stanowiły cykl wierszy patriotycznych, pod względem gatunkowym tworząc na wzór romantyczny swoisty zestrój różnorodnych konwencji i sięgając do ukształtowań właściwych elegii, sielance, odzie, pobudce wojennej, poematowi heroicznemu.<br> Cykl ten, powiązany fabularnie, nasycony liryzmem, to najdojrzalsze dzieło Zaborowskiego, który do podejmowanych wcześniej ról poetyckich dopisał rolę Tyrteja. Posługując się maską historyczną autor podjął temat walk polsko-tureckich końca XVII w., ilustrując faktycznie sytuację porozbiorowej niewoli. Tę aktualność Dum bezbłędnie odczytali współcześni. Powstanie wchodzące w skład cyklu popularne było w roku 1831.<br> Cechą