asymilująco także na materiał pochodzący z inwencji kompozytora. Tylko <br>pojedyncze msze (np. Karczyńskiego) budują heterogeniczny typ ekspresji wykorzystując <br>mechanizm kontaminacji.<br> Warto zwrócić uwagę na duże znaczenie praktyki alternatim w koncepcji formy <br>mszy chorałowych. Praktyka ta zapewnia przejrzyste rozczłonkowanie odcinkowe, <br>pozwala na respektowanie budowy wersowej tekstu mszalnego. Wprowadza zróżnicowanie, <br>bądź urozmaicenie fakturalne wykorzystujące dwa typy faktury: jednogłosową z <br>cytatem in crudo bądź z towarzyszeniem organowym.<br>Formy pieśniowe<br> Formy pieśniowe jako zbiorcze określenie dla zróżnicowanych w rzeczywistości <br>gatunków, w kontekście mszy wielogłosowej, ma swoje uzasadnienie historyczne. <br>Wykształcający się bowiem cykl mszy wielogłosowej oprócz chorału gregoriańskiego <br>przejmował ówczesne gatunki pieśniowe: początkowo balladę, następnie francuską